Αιγυπτιακά Μυστήρια – Αιγυπτιακή Μαγεία

Αιγυπτιακά Μυστήρια – Αιγυπτιακή Μαγεία. Σε μια στενή και μικρή λωρίδα γης που αρδεύεται και λιπαίνετε άφθονα χάρις τις μεγάλες πλημμύρες του Νείλου, περιβάλλεται από εκτεταμένες ερήμους και προστατεύεται με ψηλούς απόκρημνους βράχους από τις εισβολές νομάδων φυλών η αρχαία Αίγυπτος ανέπτυξε ταχύτατα περίλαμπρο και υπέροχο πολιτισμό. Μια κοιλάδα, ένας ποταμός και μια φυλή ανθρώπων παρήγαγαν με μια συνδυασμένη προσπάθεια έναν κόσμο θαυμάτων σε εποχή, κατά την οποία , στην Ευρώπη, υπήρχαν ακόμη άνθρωποι που ζούσαν σχεδόν γυμνοί και έβαφαν το δέρμα τους( πχ οι αρχαίοι βρετανοί). Οι Έλληνες συγγραφείς γέμισαν τα έργα τους με αναμνήσεις από αυτή τη πλήρη μυστηρίων χώρα. Μιλούν για τον Πατέρα Νείλο, για τις εκατοντάπυλες  Θήβες, για το Λαβύρινθο, για τις Πυραμίδες, για τη Σφίγγα και τη Στήλη του Μέμνωνα που χαιρετά τον ανατέλλοντα ήλιο.

Η αιγυπτιακή χρονολογία, το υπόδειγμα και  πρότυπο όλων των άλλων χαράχθηκε πάνω και μέσα σε άφθαρτα μνημεία. Αλλά, για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτά έμεναν για μας μυστήρια, όπως πχ οι ιεροί οβελίσκοι, ο λαβύρινθος, τα ανθρωποκέφαλα πτηνά που παρίσταναν τη σκεπτόμενη ψυχή οι ιεροί σκαραβαίοι(που συμβολίζουν τη δημιουργική δύναμη), οι σφίγγες (αντιπροσωπευτικά σύμβολα  της δύναμης), τα φίδια (που εικονίζουν τη ζωή και την αιωνιότητα), τα ιερογλυφικά και άλλα. Πιθανόν είναι , ότι όλα αυτά τα πράγματα έμειναν αιώνια μυστικά και για τον αιγυπτιακό λαό ακόμα ,ο οποίος με φόβο και με σιωπή έχτισε τις πυραμίδες.

Το σύνολο όλων αυτών των συμβόλων  αποτελούσε τη γλώσσα ενός μυστικού οργανισμού, που υπήρξε ο μεγαλύτερος και πλουσιότερος σε περιεχόμενο από όσους γνωρίζουμε ως σήμερα. Τον οργανισμό αυτό τον αποτελούσαν οι ιεροφάντες μυσταγωγοί της αρχαίας Αιγύπτου. Μακριά από κάθε πειραματική βοήθεια, μέσα στη σιωπή και στη μοναξιά των γιγάντιων ναών, ανακαλύφθηκαν πολλές μεγάλες αλήθειες, από μερικές εξέχουσες ανθρώπινες διάνοιες, από τους ανθρώπους δηλαδή, εκείνους, των οποίων, τα πνεύματα ανήσυχα, ερευνούσαν μακριά από τη βέβηλη τύρβη της ζωής, την αιτία, τη διάταξη και τον προορισμό των κόσμων. Και ότι τα πνεύματα αυτών των ερευνητών ανακάλυπταν ή συνελάμβαναν, το προφύλασσαν κατόπιν με επιμέλεια από τις κοινές, μικρές κα υποανάπτυκτες διάνοιες του πλήθους, το συνεκάλυπταν κάτω από συμβολικές παραστάσεις και αλληγορικές διδασκαλίες και το μετέδιδαν σε εκείνους μόνο που έπειτα από πολλές και οδυνηρές δοκιμασίες αποδεικνυόταν ικανοί και άξιοι να το δεχθούν να το καλλιεργήσουν και να το προαγάγουν. Έτσι, με μια συνεχή και αδιάκοπη προσπάθεια, δημιουργήθηκε ο μυστικός οργανισμός των ίεροφαντών, που κυριαρχεί στην ιστορία της Αιγύπτου. Σε αυτόν οφειλόνται τα καλούμενα αιγυπτιακά μυστήρια, που καθιερώθηκαν πιθανότητα γύρω στο 2600 πΧ.

Η καθιέρωση αυτών των μυστήριων ανταποκρινόταν στην επιθυμία των ιεροφαντών να διαδώσουν τις γνώσεις τους μεταξύ μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, που θα ήταν σε θέση  να τις δεχθούν και να τις κατανοήσουν. Αυτή η προπαρασκευή ήταν απαραίτητη και για άλλο λόγο, Οι γνώσεις που κατείχαν οι Αιγύπτιοι ιερείς παρείχαν στους κατόχους τους τρομακτικές δυνάμεις. Έπρεπε λοιπόν να αποκλεισθεί προσεκτικά το ενδεχόμενο κακής χρησιμοποίησης τους από ανθρώπους που θα ήταν απαρασκεύαστοι ψυχικά και πνευματικά, για να σηκώσουν στους ώμους τους αυτό το βαρύτατο φορτίο. Η σταδιακή μύηση απομάκρυνε αυτό τον κίνδυνο. Η τάξη των ιερέων κυριαρχούσε απόλυτα, γιατί μόνο τα μέλη της κατείχαν όλη τη γνώση. Αυτοί ονόμαζαν τους Βασιλείς και τους κατεύθυναν στις πράξεις και στις αποφάσεις τους μέχρι και στις ελάχιστες λεπτομέρειες. Στους ιερείς είχαν δοθεί τα ύψιστα αξιώματα. Ήταν οι σοφοί νομοθέτες , οι δικαστές, οι ιατροί των σωμάτων και των ψυχών.

Οι σημαντικότερες σχολές τους βρίσκονταν, στις Θήβες, Μέμφιδα, Ηλιούπολη και Σαιδά. Ητάν κάτοχοι μεγάλου τμήματος του εδάφους, εισέπρατταν τη δεκάτη και δε πλήρωναν φόρους. Δεν συμμερίζονταν τις ειδωλολατρικές τάσεις του λαού, Από το άλλο μέρος, όμως  θεωρούσαν επικίνδυνο να τον διαφωτίσουν μαζικά. Αυτή τη διαφώτιση την έκαναν μεμονωμένα, σε ελάχιστους εκλεκτούς, που με τη σειρά τους, γίνονταν ποιμένες και οδηγοί του λαού. Κύματα κατακτητών πέρασαν κατόπιν, από την Αίγυπτο, και ξένοι βασιλείς ανέβηκαν στο θρόνο της. Οι ιερείς κατόρθωσαν, ωστόσο, ωστόσο να διατηρήσουν και κάτω από τις ξενικές δυναστείες το οργανισμό και τις μυστικές τελετές τους. Παρά τις προόδους των αρχαιολογικών ερευνών, στη κοιλάδα του Νείλου πολλά σημεία των αιγυπτιακών, μυστηρίων παραμένουν ακόμη άγνωστα. Δεν ξέρουμε για αυτά περισσότερα παρότι για τα Ελευσίνια ή τα άλλα μυστήρια της αρχαιότητας. Τη μόνη θετική συμβολή στο ζήτημα αυτό παρέχει η Βίβλος των Νεκρών που περικλείει, κάτω από αλληγορική μορφή, τις δοξασίες των αρχαίων  Αιγυπτίων, για το θάνατο και τις περιπλανήσεις της ψυχής έπειτα από την επίγεια ζωή. Η κύρια έδρα των μυστηρίων βρισκόταν στη Μέμφιδα, κοντά στη Μεγάλη Πυραμίδα. Τα μυστήρια αυτά ήταν τριών ειδών:

1.Τα μυστήρια της Ίσιδας τα οποία ονομάζονταν Μικρά ή  Ελάσσονα τελούνταν κατά την εαρινή ισημερία

2.Τα μυστήρια του Σεράπιδος που γίνονταν κατά ο θερινό ηλιοστάσιο

3.Τα μυστήρια του Οσίριδος που γίνονταν κατά τη φθινοπωρινή ισημερία.

Τα δύο τελευταία λέγονταν και Μεγάλα ή μείζονα Μυστήρια.

Οι Αιγυπτιακές Τράπουλες του Ταρωτώ Μαντικές Τέχνες.

http://taroto.gr/portfolio-items/trapoula-osiris-osiri/

http://taroto.gr/portfolio-items/trapoula-tis-isidas/

http://taroto.gr/portfolio-items/trapoula-farao/

http://taroto.gr/portfolio-items/trapoula-egyptiaki/